de evolutie van modern herenondergoed
Herenondergoed kan worden getraceerd naar 5400 voor Christus. Artefacten uit de oudheid werden gebruikt om de mannelijke geslachtsorganen gedeeltelijk te bedekken, maar de vroegste hebben een aantal onderdelen achtergelaten. In verschillende sociale en culturele instellingen werd dit display gebruikt als een teken van de sterkte van een man, geslachtsrit, mannelijk en status. In de loop van de tijd, zoals religie verspreidde en het concept van bescheidenheid en moraliteit veranderde, veranderde de ontwerpen en functionaliteit van ondergoed.
Oud en middeleeuws ondergoed: Loincloths en Braies
Archeologen hebben grotschilderijen, kunst en beeldjes weergegeven die mannen in lendendoeken tussen 5400 – 3500 voor Christussen weergeven. In deze samenlevingen was het gebruikelijk voor mannen om een stukje dierenverhoging of doek te dragen van een riem rond hun lichaam, die op een korte rok of schort leek.
Tussen deze oude tijden en middeleeuwse tijden heeft het onderzoek aangetoond dat mannen gewoonlijk het liesgebied verlaten, ontdekte onder hun lange tunieken of andere kleding. Door vroege middeleeuwse tijden (1066-3000) droegen mannen van alle klassen een vorm van een tuniek, het materiaal afhankelijk van hun status en rijkdom. Onder hun zijde, linnen of wollen tunieken droegen ze braies of rijbroek. Deze vormden het doel om hun privé-onderdelen te bedekken, in de vorm van losse pasbroek.
Middeleeuwse toets
Tegen de 1300s waren kledingproductie en -stijlen geëvolueerd en begonnen mannen met hun mid-dij-lengte jassen te dragen. Deze hosierij verliet aanvankelijk hun geslachtsdelen die worden blootgesteld tijdens het zitten en monteren van een paard, dat controverse in de moraliteitarena aanwonte. Zo werd het kabeljauwgeboren geboren om de bescheidenheid van heren te beschermen. Oorspronkelijk gemaakt van linnen, had het codpiece een driehoekige flap of buidel dat u aan de bovenkant van uw slang bond. Het buidel diende de functie van het verbergen van de geslachtsorganen en het bieden van opslag, zoals een tas, voor kleine objecten. Een ander functioneel gebruik van het codpiece gedurende deze tijd was om syfilis te vermommen, een ziekte die zich snel verspreidde in de late 1400s en die sexorganen beïnvloedde.
CODPIES werden enkele honderden jaren gebruikt en veranderden in de loop van de tijd van vorm. Ze waren opgevuld en werden zeer uitgebreid door de 1500s. Ze hebben ze op een manier gemaakt om de mannelijkheid van de drager op een positieve manier te vertonen. Mannen probeerden hun status en status te overdrijven door hun studdoek te vullen. Hoewel hun kleding het kan bedekken, maken ze vaak openingen aan de voorkant om het kabelspeurt toe te staan ten minste gedeeltelijk zichtbaar te zijn. De Henry VIII van Engeland zou enorme kabelstokken versierd met juwelen en borduurwerk, die in zijn portretten te zien zijn (bekijk het kabeljauwfenomeen van Henry VIII en anderen in de kunst van de tijden hier).
Uiteindelijk begonnen religieuze leiders het kledingstuk aan te vallen. Tegen de tijd was koningin Elizabeth de troon opgelopen in 1558, ze was hoog tegen de mode, en het kabeljauw werd geleidelijk weer kleiner en ging terug naar zijn zakwortels. Kort daarna, in het begin van de 16e eeuw, werd het Codpiece niet meer gedragen.
Herenondergoed 1600 tot 1900
Tegen de tijd 1600 rolde zich rond, rijbroek en pantaloons in verschillende stijlen en lengtes waren het voor veel mannen de keuze. Onder hun rijbroek droegen ze kledingstukken die op middeleeuwse braies leken en werden bekend als laden van linnen, katoen of wol. Ze hadden een trekkoord of linten om ze in de taille te houden. In de komendehonderd jaar veranderden de lengte en fitting van rijbroek in wat bekend stond als een broek. Herenladen passen geleidelijk aan beter en strakker en mannen kunnen ze onder hun broek dragen. Tegen 1840 begonnen bedrijven ondergoed van verschillende lengten te produceren. Sommige meegeleverde spleten in de stof om het gemakkelijker te maken om de badkamer te gebruiken.
In de late jaren 1800 verscheen verschillende soorten herenondergoed, inclusief vakbondspakken die verbindende vesten met laden hadden, longjohns die lange wollen laden waren voor de winter, en kortere katoenen laden met knopen van de voorkant.
Herenondergoed uit 1900 naar het heden
Naarmate de stijlen van broek in de loop van de tijd zijn veranderd, dus laat de stijlen van onderkleding onder hen. Van los tot strakke broek, normaal tot laag naar hoogwaïsters, en knoppen aan ritsopeningen, dragen mannen van vandaag veel verschillende stijlen, die ook voor veel verschillende ondergoedstijlen oproepen. Enkele gemeenschappelijke ontwerpen die nog steeds bestaan, zijn vandaag een bokser en jockeybroek uit de jaren 1930 en slips en mini-slips die in de jaren zeventig zijn geïntroduceerd. Op onze website kunt u een grote selectie van stijlen en typen vinden.
Een innovatieve stof die wordt gebruikt voor ondergoed genaamd Aertrex, ontwikkeld in 1906, hielp het lichaam warm in de winter en koel in de zomer. Veel stoffen zoals Aertrex bestaan nog steeds vandaag.
Conclusie
Na verloop van tijd, zoals mode en moraal zijn veranderd, heeft het ondergoed van mannen. Van minimale dekking, tot volledige dekking, naar Genitalia Accentuation, en alles daartussenin, elk tijdperk heeft zijn cultureel geaccepteerde versie. Wie weet wat in de toekomst acceptabel is in ondergoedmode?
